Srpska pravoslavna crkva obeležava danas (zimski) Krstovdan – dan koji se slavi uoči Bogojavljenja, i prvi dan posle Božića kada pravoslavni poste.
Zimski Krstovdan slavi se uvek uoči Bogojavljenja i spada u nepokretne praznike.
U kalendaru SPC nije obeležen crvenim slovom, za razliku od Krstovdana koji se slavi 27. septembra, kao uspomena na pronalaženje Časnog Krsta, na kojem je na Golgoti razapet Hristos.
Prema predanju, prvi koji su primili hrišćansku veru i prve pouke nove vere pominju se kao katihumeni ili – oglašeni, dok je u srpskoj crkvi i narodu dan krštenja prvih hrišćana poznat kao – Zimski Krstovdan.
Praznik se vezuje za svetkovanje Bogojavljenja, praznika Krštenja Isusa Hrista, kao i za dan posvećen svetom Jovanu Krstitelju, koji ga je krstio u reci Jordanu.
Praznuju se, zapravo, dva događaja, u vezi s Časnim krstom – pronalazak Časnog krsta na Golgoti i povratak iz Persije u Jerusalim.
Zimski Krstovdan prethodi sutrašnjem velikom prazniku, Bogojavljenju, i prekosutrašnjem Svetom Jovanu –Jovanjdanu, koji su u crkvenom kalendaru upisani crvenim slovom.
Starokalendarske pravoslavne crkve današnji dan, 5 januar (18. januar po Gregorijanskom i Novojulijanskom kalendaru), nazivaju Krstovdanom (zimskim), koji zapravo nije praznik, već samo predstavlja navečerje Bogojavljenja.
Prema narodnim običajima u nekim delovima Srbije na Krstovdan valja da se opere sav veš i očisti kuća.
Na ovaj praznik pravoslavni vernici poste, i to strogo na hlebu i vodi, i tako čiste dušu i pripremaju se za ritual ispijanja Bogojavljenske vodice.
Kažu da za pravog vernika važi pravilo: “Ko se krstom krsti, taj Krstovdan posti”.